-
1 ostr|oga
f ( Gpl ostróg) 1. zw. pl Jeźdź. spur- spiąć konia ostrogami to spur a horse- dać koniowi ostrogę to give a horse the spur2. książk., przen. (bodziec) boost, prod; spur przen.- chęć zdobycia pierwszego miejsca była dla niego ostrogą the desire to win the first place was a spur to him3. Bot., Zool. spur 4. Żegl. (wał ochronny) groyne□ ostroga piętowa Med. calcaneal spur■ zdobyć ostrogi (w jakimś zawodzie) to win a. gain one’s spurs (in a profession)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostr|oga
См. также в других словарях:
ostroga — ż III, CMs. ostrogaodze; lm D. ostróg 1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, gwiazdką itp. przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia, głównie przyspieszenie jego biegu» ◊ Dać koniowi ostrogę «przynaglić konia do biegu … Słownik języka polskiego
